Deutsch-Arabisch
    Substantiv
    das Rechtsurteil (n.)
    حكم شرعي
    relevante Treffer
    gerichtlich (adj.) , {Med}
    شَرْعِيٌّ {طب}
    rechtsmäßig (adj.) , {Recht}
    شَرْعِيٌّ {قانون}
    zünftig (adj.)
    شَرْعِيٌّ
    legal (adj.) , [legaler ; am legalsten ]
    شَرْعِيٌّ
    legitim (adj.) , [legitimer ; am legitimsten ] , {Recht}
    شَرْعِيٌّ {قانون}
    rechtlich (adj.) , [rechtlicher ; am rechtlichsten ] , {Recht}
    شَرْعِيٌّ {قانون}
    de jure (adj.) , {Recht}
    شرعي {قانون}
    rechtmäßig (adj.) , [rechtmäßiger ; am rechtmäßigsten ]
    شَرْعِيٌّ
    ein legitimer Vater {Recht}
    أب شرعي {قانون}
    ehelich (adj.) , {Recht}
    شَرْعِيّ {قانون}
    gesetzlich (adj.) , {Recht}
    شَرْعِيٌّ {قانون}
    gesetzmäßig (adj.) , {Recht}
    شَرْعِيٌّ {قانون}
    ein ehelicher Vater
    أب شرعي
    berechtigt (adj.) , [berechtigter ; am berechtigtsten ]
    شَرْعِيٌّ
    die Rechtsmedizin (n.) , {Recht}
    الطب الشرعي {قانون}
    SpuSi abbr.
    الطب الشرعى
    die Rechtsmedizin (n.) , {Med}
    طب شرعي {طب}
    gerecht (adj.) , [gerechter ; am gerechtesten ]
    شَرْعِيٌّ
    die Gerichtsmedizin (n.) , {Recht}
    الطب الشرعيَ {قانون}
    valide (adj.)
    شَرعِيّ
    rechtmäßiger Vater (n.) , {Recht}
    الأب الشرعي {قانون}
    die Gerichtsmedizin (n.) , {Recht}
    طب شرعي {قانون}
    Art des gesetzlichen Besitzes {Recht}
    النوع الشرعي {لملكية عقار}، {قانون}
    der Standesbeamte (n.) , [pl. Standesbeamten]
    مأذون شرعي
    eigenmächtig (adj.) , {Recht}
    غَيْرُ شَرْعِيّ {قانون}
    der Gerichtstermin (n.) , {Recht}
    مجلس شرعي {محاكم الأردن}، {قانون}
    forensische Toxikologie (n.) , {Med,Recht}
    سموميات الطب الشرعي {طب،قانون}
    der Pflichtteil (n.) , {Recht}
    النَصيب الشَرعيَ {قانون}
    die Scharia-gemäße Erbteilung (n.) , {Recht}
    قسام شرعي {وثائق عراقية}، {قانون}